ภาค ๒ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 64 / 72

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 185 โดยนัยดังนี้ พระโยคาวจรชื่อว่ายังจิตอันประกอบไปด้วยเมตตา ให้แล่นไปบ้าง ให้แล่นก…

บทความนี้กล่าวถึงการแผ่เมตตาของพระโยคาวจร ที่ได้อธิบายถึงการตั้งจิตให้เมตตาในทุกทิศทุกทาง โดยใช้เปรียบเทียบกับการขับม้าในสนาม เพื่อแสดงถึงความสำคัญของการมีเมตตาและการไม่แบ่งแยกสัตว์ทั้งหลาย การอธิบายย

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 186 สหคตจิต) มีคำว่า วิปุเลน ดังนี้เป็นอาทิ หรือว่า เพราะในตอน อโนธิโสผรณะนี้ มิได้…

ในบทนี้ได้กล่าวถึงเมตตาสหคตจิตที่มีอำนาจในการแผ่และเป็นจิตที่ไม่มีประมาณ พร้อมอธิบายว่าเมตตานั้นมีความสำคัญอย่างไรในการพัฒนาจิตสงบและการเข้าใจที่ถูกต้องเกี่ยวกับความเป็นไปของจิต นอกจากนี้ยังเกี่ยวข้อง

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 187 เป็นอโนธิโสผรณาด้วยอาการ ๕ เมตตาเจโตวิมุติ เป็นโอธิโสผรณา ด้วยอาการ ๓ เมตตาเจโต…

เนื้อหาว่าด้วยการวิเคราะห์เกี่ยวกับเมตตาเจโตวิมุติในบริบทของวิสุทธิมรรค โดยมีการกล่าวถึงลักษณะอโนธิโสผรณาและโอธิโสผรณา ซึ่งมีอาการแตกต่างกัน 5 และ 3 ตามลำดับ ทั้งนี้ มีข้อความเรียกร้องให้สัตว์ทั้งหลาย

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 189 (๔) สพฺเพ ทุกขิณาย ทิสาย สตฺตา---- ขอสัตว์ทั้งหลาย ทั้งปวง ในทิศใต้---- (๕) สพฺ…

เนื้อหานี้สรุปถึงการขอพรสำหรับสัตว์ทั้งหลายในทิศทางต่างๆ ตามที่ระบุในวิสุทธิมรรคแปล เช่น ในทิศใต้ ตะวันออกเฉียงเหนือ ตะวันตกเฉียงใต้ และบอกถึงการแสดงเจตนาให้สัตว์ทั้งหลายอยู่รอดโดยไม่มีเวร การขอพรนี้ม

าย---- ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 190 บุคคลทั้งหลาย---- ผู้เนื่องอยู่ในอัตภาพทั้งหลายทั้งปวงในทิศตะวันออก ขอสตรีทั้งห…

ในบทความนี้ พระพุทธเจ้าตรัสถึงการรักษาตนให้อยู่ในสภาพที่ไม่มีเวร และความสุข โดยบรรยากาศที่หลากหลายของบุคคล ไม่ว่าจะเป็นสตรี บุรุษ หรือเทพ ซึ่งส่วนใหญ่ถูกขังอยู่ในความชอบธรรมต่าง ๆ และมีความยินดีในรูปท

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 192 ร่างกาย เรียกอัตภาพ อีกนัยหนึ่ง อัตภาพ ก็คือขันธ์ ๕ นั่นเอง คำว่าอัตภาพนี้ ก็เป…

ในเนื้อหานี้ได้มีการวิเคราะห์คำว่าอัตภาพซึ่งหมายถึงขันธ์ ๕ และการทำความเข้าใจสัตว์ทั้งหลายในแง่มุมต่าง ๆ คำเหล่านี้ช่วยชี้ให้เห็นถึงความสัมพันธ์ของคำในปรัชญาและการปฏิบัติในแนวทางแห่งการทำจิตให้บริสุทธ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 193 ถือเอาความหมายอย่าง (เกจิอาจารย์) นั้น จึงแผ่อโนธิโสเมตตา ใน อาการ ๕ เหล่านี้โด…

ในการทำเมตตาภาวนา ผู้ปฏิบัติสามารถอธิษฐานให้สัตว์ทั้งหลายมีความสุขและปราศจากเวร โดยแบ่งเป็นคำอธิษฐาน ๕ ประการ เช่น ขอให้สัตว์ไม่มีเวร, ไม่มีความบีบคั้น, และไม่มีทุกข์ นอกจากนี้ยังมีคำอธิษฐานอีกมากมายท

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 194 เพราะเหตุนั้น ในบทเหล่านี้ แม้นบทใด ๆ ปรากฏ (เห็นชัด ขึ้น) พระโยคาวจรก็พึ่งแผ่เ…

บทนี้กล่าวถึงการเจริญเมตตาของพระโยคาวจร ตามอัปปนาในบทต่าง ๆ โดยอธิบายเกี่ยวกับจำนวนอัปปนาในแต่ละประเภทอาการ พร้อมเหตุผลในการแบ่งประเภททั้งหญิงและชาย รวมถึงอานิสงส์ ๑๑ ประการที่เกิดจากการเจริญเมตตา โดย

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 195 ในอานิสงส์ ๑๑ นั้น ข้อว่า หลับเป็นสุข มีอธิบายว่า ชน ทั้งหลายนอกนั้น (ที่ไม่ได้…

เนื้อหาอธิบายถึงอานิสงส์ของการหลับและตื่นที่มาจากการมีเมตตาเจโตวิมุติ โดยยกตัวอย่างให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างคนที่มีเมตตากับคนที่ไม่มีเมตตาในเรื่องการหลับและการตื่น ทั้งยังอธิบายถึงผลกระทบของความฝัน

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 196 [เรื่องพระวิสาขเถระ] ได้ยินว่า พระวิสาขเถระนั้น (เมื่อเป็นคฤหัสถ์) เป็นกุฎิมพี …

พระวิสาขเถระเมื่อเป็นคฤหัสถ์มีฐานะดีในกรุงปาฏลีบุตร ได้ยินว่าตัมพปัณณิทวีปมีความรุ่งเรืองและเป็นสถานที่ที่สัปปายะมากมาย ท่านจึงมอบทรัพย์ให้แก่ครอบครัว แล้วออกเดินทางไปยังลังกา คอยเรืออยู่เดือนหนึ่งและ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 197 ว่า "แน่ะอุบาสก ตั้งแต่กาลที่บรรพชาแล้วไป ท่านจะจัดการไม่ได้ ท่านจงจัดการมันเสี…

การบรรพชาของพระเถระวิสาขะเป็นการเริ่มต้นเส้นทางที่น่าทึ่งในธรรมะ เขาได้สั่งสอนว่าให้คนที่เข้ามาในสถานที่ของเขาต้องไม่กลับไปมือเปล่า พร้อมจัดการให้ทำทานเพื่อการบรรพชา หลังจากนั้นได้มีการเรียนรู้และพัฒน

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 198 ท่านกำลังเดินไปจิตตลบรรพตวิหาร ถึงทางสอบแพร่ ก็หยุดคิดอยู่ว่า ทางนี้หรือทางนี้ห…

ในเนื้อหานี้ท่านพระเถระเดินทางไปที่จิตตลบรรพตและพบกับเทวดาที่ชี้ทางให้ ท่านพักอยู่ที่นั่น ๔ เดือน ก่อนจะเกิดความคิดที่จะไปต่อ เทวดามนิลิยานั่งร้องไห้เพราะกลัวว่าหากท่านออกไปจะเกิดความขัดแย้งกันในหมู่พ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 199 ข้อว่า 'เทวดารักษา' คือเทวดาทั้งหลายย่อมรักษา (ผู้มีเมตตา เป็นวิหารธรรม) ดุจมาร…

ในบทนี้กล่าวถึงวิธีที่เทวดารักษาผู้มีเมตตา โดยเทียบเคียงกับวิธีการที่พ่อแม่รักษาบุตร สำหรับไฟ พิษ และศัสตราไม่ส่งผลกระทบต่อผู้มีเมตตา อย่างเช่น เรื่องราวของแม่โคนมที่มีความรักในลูกโค ในกรณีที่พรานพยาย

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 200 ข้อว่า จิตตั้งมั่นเร็ว คือจิตของผู้มีเมตตาเป็นวิหารธรรม ย่อม เป็นสมาธิได้เร็วที…

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของจิตที่ตั้งมั่นและการเจริญเมตตา โดยเฉพาะในผู้ที่มีเมตตาเป็นวิหารธรรม ซึ่งทำให้จิตของเขามีความมั่นคงและเข้าถึงสมาธิได้เร็ว ยกตัวอย่างความป่องใสของสีหน้าผู้มีเมตตา และอธิบายว่า

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 201 เพราะบุคคลที่รักก็ตั้งอยู่ในฐานแห่งคนที่รักนั่นแหละ (หาเป็นที่ตั้งแห่ง กรุณาไม่…

เนื้อหานี้กล่าวถึงการตั้งอยู่ในฐานะแห่งกรุณา และการเห็นอกเห็นใจต่อผู้อื่น ความสำคัญของการแผ่กรุณาไปยังสัตว์มีความทุกข์ และการเข้าใจปัญหาของผู้อื่น โดยการเปรียบเทียบกับบุคคลที่มีชีวิตลำบาก การแผ่กรุณาไ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - - หน้าที่ 202 จะฆ่าก่อน ถามว่า เปรียบอย่างไร ? ตอบว่า เปรียบเหมือนราชบุรุษ ทั้งหลายมัดโจรที…

เนื้อหานี้จัดการกับการสร้างความเข้าใจเกี่ยวกับคนที่มีความสุขแต่ทำบาป โดยใช้ตัวอย่างเปรียบเทียบกับราชบุรุษที่มีความกรุณาต่อโจร เพื่อเน้นถึงความสำคัญของกัลยาณกรรมที่ต้องทำเพื่อหลีกเลี่ยงทุกข์ในอนาคตแม้ใ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 203 นั้น ในบุคคลที่เป็นศัตรูกัน โดยอุบาย (วิธี) เดียวกันนั้น แต่ถ้าปฏิฆะ (ความขึ้งเ…

ในเนื้อหานี้ พระโยคาวจรแนะนำให้ระงับความขึ้งเคียดในบุคคลที่เป็นศัตรูด้วยแนวทางของการแผ่กรุณา นอกจากนี้ยังเน้นถึงการที่จะเจริญกรุณาในทุกกรณีที่บุคคลประสบความเสื่อม และการทำสีมสัมเภทในชนทั้ง 4 เพื่อให้ค

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 204 อโนธิโสผรณาด้วยอาการ ๕ เป็นโอธิโสผรณาด้วยอาการ ๓ เป็น ทิสาผรณาด้วยอาการ ๑๐ นี้ …

เนื้อหานี้เสนอวิธีการเจริญมุทิตาภาวนาในพระพุทธศาสนา โดยเน้นถึงความสำคัญของการเลือกบุคคลที่เหมาะสมในการฝึกฝนจิตใจ ซึ่งบุคคลที่รักถือเป็นปัจจัยที่ทำให้สามารถพัฒนามุทิตาได้อย่างมีประสิทธิภาพ นอกจากนี้ยัง

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 205 หนึ่งอยู่อย่างไร คือ ภิกษุมีมุทิตาแผ่ไปยังสัตว์ทั้งหลายทั้งปวง เหมือน อย่างเห็น…

ในบทนี้กล่าวถึงการฝึกมุทิตา โดยให้มองเห็นบุคคลที่รักหรือศัตรูในแง่บวกเพื่อสร้างความบันเทิงใจ การระลึกถึงความสุขในอดีตและอนาคตของผู้อื่น จะช่วยทำให้เกิดมุทิตา การเจริญฌานนั้นจะทำให้สามารถพัฒนาจิตใจไปใน

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 206 นี้ และ เป็นโอธิโสผรณาด้วยอาการ ๓ เป็นทิสาผรณาด้วยอาการ ๑๐ อานิสงส์ทั้งหลาย มีข…

ในบทความนี้กล่าวถึงการเจริญมุทิตาและอุเบกขาพรหมวิหาร โดยมีรายละเอียดในการเริ่มทำอุเบกขาภาวนาออกจากฌานที่ ๓ หรือ ๔ ผ่านการสังเกตเห็นโทษและอานิสงส์ของการปฏิบัติภาวนาต่าง ๆ ผู้ที่มีความสนใจและต้องการเจริ